آسمان آبی

بشناس مرا حکایتی غمگینم
افسانه ی تیره ی شبی سنگینم
تلخم، کدرم، شکسته ام مسمومم
ای دوست! شناختی مرا؟ من اینم

من اینم و غرق خستگی آمده ام
ویرانم و از شکستگی آمده ام
از شهر یگانگی؟ فراموشش کن!
از شهر هزار دستگی آمده ام

آسمان آبی...

عشق شبیه مه اول صبح است. یک مه‌ رازآلود و جذاب. اما لحظاتی بعد خورشید طلوع می کند و آن مه زیبا از بین می رود. از آن چیزی نمی‌ماند جز یک رویا. عشق فقط یک مه کوتاه رویایی است که با اولین پرتو روشنایی حقیقت از بین می رود.

چارلز بوکوفسکی

آسمان آبی...

من گلی پژمرده بودم گر تو را صد رنگ و بو بودای دلت خورشید خندانسینه تاریک من سنگ قبر آرزو بودای شکسته خاطر من روزگارت شادمان بادای درخت پر گل من نو بهارت ارغوان بادای دلت خورشید خندانسینه تاریک منسنگِ قبر آرزو بودسنگِ قبر آرزو بود... + نوشته شده در دوشنبه ۲۴ بهمن ۱۴۰۱ ساعت ۴:۱۳ ب.ظ توسط پرنده تنها  |  آسمان آبی...ادامه مطلب

همیشه نباید حرف زد گاه باید سکوت کردحرف دل که گفتنی نیست!باید آدمش باشد کسی که با یک نگاه کردن به چشمتتا ته بغضت را بفهمد ... + نوشته شده در یکشنبه ۹ بهمن ۱۴۰۱ ساعت ۳:۵۷ ب.ظ توسط پرنده تنها  |  آسمان آبی...ادامه مطلب

آسمان آبی...

آسمان آبی...

کمی آهسته تر دنیا به شلاق تو در بندمدگر هرگز به روی تو دمی حتی نمی خندم به حدم میزنی اما به جرمی که نمیدانم به حکم تلخ تقدیرت گرفتار شب تارمببار باران ز ابر چشم که این دریای بی زورق به مشت موج میکوبد به روی ساحل غیرتچه خالی گشتم از بودن در این دنیای پوشالیمنم زندانی و انگار تو زندانبان پنهانی + نوشته شده در دوشنبه ۳۱ خرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱:۱۲ ق.ظ توسط پرنده تنها  |  آسمان آبی...ادامه مطلب

یک روز می‌آیی که من دیگر دچارت نیستماز صبر ویرانم ولی چشم انتظارت نیستم یک روز می‌آیی که من نه عقل دارم نه جنون نه شک به چیزی نه یقین ، مست و خمارت نیستمشب‌زنده داری می کنی تا صبح زاری می کنی تو بیقراری می کنی ، من بیقرارت نیستم پاییز تو سر میرسد قدری زمستانی و بعد گل میدهی ، نو می شوی ، من در بهارت نیستم زنگارها را شسته‌ام دور از کدورت‌های دورآیینه‌ای رو به توام ، اما کنارت نیستم دور دلم دیوار نیست ، انکار من دشوار نیستاصلا منی در کار نیست ، امن ام حصارت نیستم. + نوشته شده در سه شنبه ۱ تیر ۱۴۰۰ ساعت ۹:۵۷ ق.ظ توسط پرنده تنها  |  آسمان آبی...ادامه مطلب

هیچ وقت بابت عشق هایی که نثار دیگران کرده اید و بعدها به این نتیجه رسیده اید ذره ای برای عشق شما ارزش قائل نبوده اند، افسوس نخورید.شما آن چیزی را که باید به زندگی ببخشید، بخشیدید. و چه چیزی زیباتر از عشق…هر رنج دوست داشتن صیقلی ست بر روح. با هر تمرین دوست داشتن، روح تو زلال تر می شود.گاهی بعضی ها با ما جور در می آیند، اما همراه نمی شوند، گاهی نیز آدم هایی را می یابیم که با ما همراه می شوند اما جور در نمی آیند.برخی وقت ها ما آدم هایی را دوست داریم که دوستمان نمی دارند، همان گونه که آدم هایی نیز یافت می شوند که دوستمان دارند، اما ما دوستشان نداریم.به آنانی که دوست نداریم اتفاقی در خیابان بر می خوریم و همواره بر می خوریم، اما آنانی را که دوست می داریم همواره گم می کنیم و هرگز اتفاقی در خیابان به آنان بر نمی خوریم!برخی ما را سر کار می گذارند،‌ برخی بیش از اندازه قطعه گم شده دارند و چنان تهی اند و روحشان چنان گرفتار حفره های خالی است که تمام روح ما نیز کفاف پر کردن یک حفره خالی درون آنان را ندارد…برخی دیگر نیز بیش از اندازه قطعه دارند و هیچ حفره ای، هیچ خلائی ندارند تا ما برایشان پُرکنیم.برخی می خواهند ما را ببلعند و برخی دیگر نیز هرگز ما را نمی بینند و نمی یابند و برخی دیگر بیش از اندازه به ما خیره می شوند…گاه ما برای یافتن گمشده خویش، خود را می آراییم، گاه برای یافتن «او» به دنبال پول، علم، مقام، قدرت و همه چیز می رویم و همه چیز را به کف می آوریم و اما «او» را از کف می دهیم.گاهی اویی را که دوست می داری احتیاجی به تو ندارد زیرا تو او را کامل نمی کنی. تو قطعه گمشده او نیستی، تو قدرت تملک او را نداری. گاه نیز چنین کسی تو را رها می کند.و گاهی نیز چنین کسی به تو می آموزد که خود نیز آسمان آبی...ادامه مطلب

آسمان آبی...